Zmartwychwstał, nie ma Go tu! Jest żywy na zawsze!
Wydawnictwo KONTRAST przekazuje w Państwa ręce książkę przybliżającą rzeczywistość Zmartwychwstania Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Więcej, książkę wprowadzającą w tę rzeczywistość. Zmartwychwstał, nie ma Go tu! Jest żywy na zawsze. Autorem jest włoski biblista, jezuita Francesco Rossi de Gasperis; tłumaczem o. Andrzej Koprowski sj.
Wychodząc naprzeciw pragnieniu wielu Osób pogłębienia refleksji nad chrześcijaństwem i postawami opartymi o wiarę, podjęliśmy decyzję publikacji czterech tomów, niejako „czterech kroków”. Pierwszym był album-książka Na skrzyżowaniu dróg /Ekkle- sia/. Jak Jezus dla nas tworzył swój Kościół. Album ukazał istotne punkty historii ludzkości, historii zbawienia. Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i jako kobietę na swój obraz i podobieństwo, obdarzonych godnością. Dynamizm rozszerzania się pierwszych wspólnot chrześcijańskich, drogę Apostołów z Jerozolimy, przez Bliski Wschód, zaczepiając o Azję Mniejszą, Bałkany, Grecję, do Rzymu. Sytuacja prześladowań i towarzysząca im ze strony pierwszych chrześcijan determinacja postaw wiary. Album oparty o Biblię i o życie Kościoła dziś, ukazujący życia człowieka we wspólnocie wiary jaką jest Kościół, kroczenie DROGĄ jaką jest Pan Jezus. Drugim krokiem, był tomik Nowe odczytanie codzienności. Teksty Wschodnich i Zachodnich Ojców Kościoła. Pokazał żywotność, konkret, precyzję, z jaką w pierwszych wiekach chrześcijaństwa codzienność była widziana w świetle Jezusa Chrystusa; jak dużą troskę przywiązywano do umocnienia klimatu życia wspólnoty chrześcijańskiej, żyjącej w pogańskim otoczeniu świata. Teraz robimy trzeci krok. Ma on przybliżyć do zrozumienia Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Zmartwychwstał, nie ma Go tu! Jest żywy na zawsze. Czterdzieści dni spotkań Zmartwychwstałego z uczniami były „szkołą nowego języka” kontaktu ze Zmartwychwstałym Panem, pokazaniem jak rozwój człowieka prowadzi do zmartwychwstałej formy istnienia, a obrastanie konsumpcją i egocentryzmem je blokuje.
Zwykle zatrzymujemy się na opisach Ewangelii ukazujących spotkania nad Jeziorem Galilejskim, wzruszamy się opisami męki krzyżowej w Jerozolimie. Kończymy opisem spotkań ze Zmartwychwstałym, jak byśmy stawali przed jakimś murem nie do zrozumienia. Zaprzecza bowiem temu, co drzemie w sercu każdego człowieka: nie ma lekarstwa na śmierć, nawet w przypadku Jezusa z Nazaretu. On też skończył na krzyżu i w grobie. Cierpienie i śmierć jakby zawsze miały się lepiej. A oto świadectwa pierwszych uczniów: widzieliśmy Zmartwychwstałego, jest żywy. Zderzając się z tym faktem, zrozumieli nie tylko co znaczy „przez śmierć życie zmienia się, ale się nie kończy”, ale dostrzegli, że życie doczesne, w ciele, jest etapem ku formie istnienia zmartwychwstałego. „Pan naprawdę zmartwychwstał.” „Ukazał się Piotrowi.” „Widzieliśmy Pana. Jedliśmy i piliśmy z Nim.”
Sposób, w jaki Bóg się objawia, znajduje ludzi nieprzygotowanymi. Wszystko, co potrafią powiedzieć, wydobywają z obrazów przeszłości. Bóg, który jest poza przeszłością i przyszłością, jest jedynym, który naprawdę zna wszystkie sprawy. Ludzie są zafiksowani tym, co już minęło. Trzeba iść za słowem Pana, by znaleźć właściwy kierunek: tam Go ujrzycie, jak wam powiedział. Znajdziecie w samych sobie wskazówkę, która poprowadzi was we właściwym kierunku.
Dzieje Apostolskie relacjonują, że Jezus po swojej męce i śmierci, spotyka się z uczniami widzialnie „przez czterdzieści dni”. Był to dla apostołów „kurs w szkole językowej”, aby teraz porozumiewać się ze Zmartwychwstałym w Duchu. Podczas tego kursu Jezus przeprowadza przez wiele prób nowego języka, z konieczności używając jeszcze pewnych elementów poprzedniego języka (dać się zobaczyć tu czy tam, dać się stopniowo rozpoznać, dać się dotknąć, kierując ich połowem ryb na jeziorze itp.), aby „przejść” do wiary, właściwej wzięciu do nieba Jezusa przez Ojca. Dawne znaki ukazują obecną nowość: „Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam”. Dają Mu nieco ryby upieczonej: On ją bierze i spożywa wobec nich. Fakt, że On stoi między nimi zdumiewa i onieśmiela uczniów; i choć rozpoznali Go z wielką radością, są zaskoczeni: nie przychodzi z daleka, jest wśród nas, jest już obecny. Ewangelista chce podkreślić, że Pan „daje się znaleźć i zobaczyć” tam, gdzie zawsze już się teraz znajduje. Także wtedy, gdy nie daje się zobaczyć.W centrum wspólnoty, wewnątrz Kościoła, w każdym miejscu i w każdym czasie – OBECNY.
Maria z Magdali, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome po szabacie wracają do grobu, by zobaczyć, gdzie zostało złożone ciało Jezusa. Grób jest przedmiotem poszukiwań. Dopóki szukają Go tu, aby wyrazić szacunek związany z pogrzebem, znajdują pustkę. „Idźcie do Galilei”. „Galilea” oznacza miejsce, gdzie już rozpoczęła się ewangelizacja, zaowocowały pierwsze nadzieje. Jest miejscem pogranicznym między Izraelem a narodami pogańskimi. Ewangelia zmartwychwstania ma być niesiona do wszystkich ludów. Ewangelia Jezusa ukazuje się jako nowe życie, które krzyżuje się z drogami ludzi na ziemi.
Wydarzenie zmartwychwstania Jezusa w sposób radykalny zmieniło rozumienie istnienia ludzkiego, naszej teraźniejszości i przyszłości. Daleka od osłabienia uwagi skierowanej na dziś, wiara nowotestamentalna wyzwala z nadmiernych fascynacji sytuacji obecnej, zastępując je nadzieją niezniszczalną (por. Rz 8, 18–25). Daje klucz lektury i rozeznawania Biblii, uwzględniając cały rozwój historyczny, kontekst każdego wydarzenia ludzkiego, prowadzonego mądrością Boga – Stwórcy i Zbawiciela wszystkich ludzi i całej historii.
ks. Andrzej Koprowski SJ
Bogusław Spurgjasz